Onze eerste ervaring met de caravan!
Geplaatst: di 30 mei 2017 19:11
Het is juli 2016, na 4 uur rijden komen we met de vouwwagen (Jamet Louisiana 2006) aan op camping Osebos in Zuid Limburg. De wolken dreigen en de buienradar laat er geen misverstand over bestaan. Het gaat weer een race tegen de klok worden om de hele handel droog op te zetten, met andere woorden stress. Het is echt een bouwwagen en voordat de hele handel ingericht/aangesloten en klaar is, ben ik ruim 4 uur verder. En als alles staat, heb je een zee van ruimte, het slapen onder het tentdoek heeft echt zijn charmes. Ik heb mijn hele leven al gekampeerd en de Jamet is de 2e vouwwagen in ons bezit.
De volgende dag arriveren onze buren, de trekauto stuurt vakkundig de caravan zo goed mogelijk op zijn plek en de mover doet de rest. De pootjes worden uitgedraaid, de senseo is al gestart en de buren zitten binnen 5 minuten met hun stoel voor de caravan te genieten van het uitzicht met een bak koffie in de hand. Een half uur later wordt de tent er aan gezet en nog een half uur later zijn ze klaar..
Licht verbolgen.. Jaloers.. nee dat niet, maar toch.. de eerste haarscheurtjes zijn ontstaan. 's avonds als de kinderen op bed liggen besluit ik het er met mijn vrouw over te hebben. Eh.. schat.. hoe zou je het vinden als we de vouwwagen verkopen en voor een caravan gaan? Het inpakken/opbouwen/afbreken gaat me steeds meer tegen staan. Zij: "Meen je dat? als jij met zo'n ding durft te rijden, lijkt het mij ideaal. Ook voor je lichamelijk gezondheid lijkt het me beter. (Ik heb namelijk chronische ziekte van Lyme (tekenbeet)" Het plan is geboren!
Thuis van vakantie is de vouwwagen vlot verkocht, de zoektocht naar een caravan gestart. Via het caravanforum veel vragen en lezen en veel caravans/indelingen/merken bekijken bij de dealers. We komen al snel tot de conclusie dat we voor een hobby 450 gaan. Voor ons een fijne indeling en genoeg ruimte om beide kinderen in de caravan te laten slapen. We bekijken zowel particulier als bij dealers verschillende caravans en komen al snel tot de conclusie dat we te laag met ons budget zitten. Ook het zoekgebied wordt uitgebreid en we komen daarmee een prachtige particuliere hobby 450 excellent easy tegen uit eind 2008. Dit is de eerste keer in onze zoektocht dat we serieus gespannen raken, een goed teken? Zeker weten, goed opgepast, met inventaris, gekeurd en minimale gebruikerssporen, voor ons eigenlijk een nieuwe caravan. Gekocht! Aangezien er nogal wat twijfel is of onze auto de caravan veilig kan trekken halen we hem op met de auto van mijn zwager. Na een flinke poetsbeurt en inrichten met onze spullen gaat de caravan in oktober 2016 de stalling in.
Het wordt winter en ik ben dagelijks op het forum te vinden. Ik merk dat er veel zaken zijn waar ik totaal geen weet van heb, maar leer snel bij. Onze auto blijkt de maximaal 1200 kg wegende caravan net te mogen trekken. Mits de belading goed is en ik niet in de bergen kom. Dus we beslissen, we blijven in eigen land dit jaar. De auto staat voor 2018 op nominatie voor vervanging. Het buitenland met de heuvels en bergen blijven er wel voor straks met de nieuwe caravantrekker.
Het is mei 2017, we besluiten met het hemelvaart weekend te gaan proefkamperen. Alle opgedane kennis en nieuw aangeschafte spul kunnen eindelijk in de praktijk worden worden gebracht. De nieuwe Milenco spiegels worden gemonteerd, het meetlint voor de goede afstand erbij, de banden en de disseldruk worden met de 2e hands aangeschafte Reich meter gecontroleerd. De dakkoffer en de auto worden beladen met de spullen die niet mee in de caravan kunnen. Nog nooit ben ik zo serieus met een combinatie en beladen geweest, want ja het wordt nu toch wel echt spannend. Voor mijn werk rijd ik ook wel met aanhangers, maar dit voelt anders, mijn kapitaaltje met straks het grootse bezit, mijn gezin in de auto. Op het forum komen nog wat los geschoten en gecrashte combinaties voorbij. Maar ik houd mezelf voor dat ik er alles aan gedaan heb om veilig te kunnen vertrekken.
We rijden voor het eerst de snelweg op.. tot mijn opluchting merk ik dat Onze Golf Variant de caravan moeiteloos mee neemt. met 80 km per uur besluit ik eerst maar even te ervaren hoe de combinatie voelt. Ik heb nog nooit zo vaak in mijn spiegels gekeken. De caravan ligt mooi stabiel achter de auto, wel merk ik met inhalend verkeer dat de combinatie reageert, maar ook weer snel hersteld. Ik zet de cruisecontrol op 85 km per uur en rij mooi met de meute mee. We voelen wel een deining, wellicht omdat de auto aan zijn max zit? Maar slingeren doet de combinatie in tegenstelling tot onze voorganger niet. Ik grap tegen mijn vrouw, die leest waarschijnlijk het caravanforum niet. Maar word meteen met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik beter mijn kop er bij kan houden na dat een inhalende auto besluit ons te snijden. Remmen!! mijn eerste gedachte.. gelukkig weet ik met rustig gas loslaten, bij remmen en sturen erger te voorkomen. Je kan zelf er alles aan doen om veilig te rijden... maar als een ander.. Na een verder goede reis op de camping aangekomen ervaar ik hoe belangrijk de caravanspiegels zijn op de smalle campingpaden. We rijden ons veldje op, koppel de boel af en mover de caravan zo op zijn plek, even waterpas zetten, pootjes uitdraaien, de stoelen uitklappen en de senseo aan. Ik zeg tegen mijn vrouw, het cirkeltje is rond. Bijzonder wat onze campingburen van camping Osebos teweeg hebben gebracht.
Het was natuurlijk schitterend weer en we hebben daardoor ook volop genoten. Maar wat een toffe ervaring zo'n sleurhut. Het opbouwen en afbreken wat een eitje met wat we gewend waren met de vouwwagen. Heerlijk geslapen op een echt matras, een praktisch keukentje met alle gemakken voorzien en een toilet voor 's nachts. Wat is dat ideaal zeg met 2 kleine kinderen. Van zaterdag op zondag nog behoorlijk wat onweer gehad, ook dan voel je je veel veiliger dan in een tent. Wat dat betreft hebben we alle elementen bijna gehad met 4 dagen proefkamperen
Nu alweer bezig om een aantal zaken te verbeteren zoals zonneluifels voor de grote ramen, de aslast op papier verhogen en stroompunten aansluiten in de voortent. Verder de eerste zaken alweer uit de caravan gehaald omdat we ze niet gaan gebruiken. En nog praktischer beladen. Inmiddels is het al een heel verhaal geworden, maar het leek me leuk om na al mijn vragen hier, verslag te doen. Mijn dochtertje van 4 kon het korter samenvatten. Die zei al na 15 minuten op de camping: "Dit is het mooiste avontuur ooit, wat een mooie vakantie"
Groeten Jeroen!
De volgende dag arriveren onze buren, de trekauto stuurt vakkundig de caravan zo goed mogelijk op zijn plek en de mover doet de rest. De pootjes worden uitgedraaid, de senseo is al gestart en de buren zitten binnen 5 minuten met hun stoel voor de caravan te genieten van het uitzicht met een bak koffie in de hand. Een half uur later wordt de tent er aan gezet en nog een half uur later zijn ze klaar..
Licht verbolgen.. Jaloers.. nee dat niet, maar toch.. de eerste haarscheurtjes zijn ontstaan. 's avonds als de kinderen op bed liggen besluit ik het er met mijn vrouw over te hebben. Eh.. schat.. hoe zou je het vinden als we de vouwwagen verkopen en voor een caravan gaan? Het inpakken/opbouwen/afbreken gaat me steeds meer tegen staan. Zij: "Meen je dat? als jij met zo'n ding durft te rijden, lijkt het mij ideaal. Ook voor je lichamelijk gezondheid lijkt het me beter. (Ik heb namelijk chronische ziekte van Lyme (tekenbeet)" Het plan is geboren!
Thuis van vakantie is de vouwwagen vlot verkocht, de zoektocht naar een caravan gestart. Via het caravanforum veel vragen en lezen en veel caravans/indelingen/merken bekijken bij de dealers. We komen al snel tot de conclusie dat we voor een hobby 450 gaan. Voor ons een fijne indeling en genoeg ruimte om beide kinderen in de caravan te laten slapen. We bekijken zowel particulier als bij dealers verschillende caravans en komen al snel tot de conclusie dat we te laag met ons budget zitten. Ook het zoekgebied wordt uitgebreid en we komen daarmee een prachtige particuliere hobby 450 excellent easy tegen uit eind 2008. Dit is de eerste keer in onze zoektocht dat we serieus gespannen raken, een goed teken? Zeker weten, goed opgepast, met inventaris, gekeurd en minimale gebruikerssporen, voor ons eigenlijk een nieuwe caravan. Gekocht! Aangezien er nogal wat twijfel is of onze auto de caravan veilig kan trekken halen we hem op met de auto van mijn zwager. Na een flinke poetsbeurt en inrichten met onze spullen gaat de caravan in oktober 2016 de stalling in.
Het wordt winter en ik ben dagelijks op het forum te vinden. Ik merk dat er veel zaken zijn waar ik totaal geen weet van heb, maar leer snel bij. Onze auto blijkt de maximaal 1200 kg wegende caravan net te mogen trekken. Mits de belading goed is en ik niet in de bergen kom. Dus we beslissen, we blijven in eigen land dit jaar. De auto staat voor 2018 op nominatie voor vervanging. Het buitenland met de heuvels en bergen blijven er wel voor straks met de nieuwe caravantrekker.
Het is mei 2017, we besluiten met het hemelvaart weekend te gaan proefkamperen. Alle opgedane kennis en nieuw aangeschafte spul kunnen eindelijk in de praktijk worden worden gebracht. De nieuwe Milenco spiegels worden gemonteerd, het meetlint voor de goede afstand erbij, de banden en de disseldruk worden met de 2e hands aangeschafte Reich meter gecontroleerd. De dakkoffer en de auto worden beladen met de spullen die niet mee in de caravan kunnen. Nog nooit ben ik zo serieus met een combinatie en beladen geweest, want ja het wordt nu toch wel echt spannend. Voor mijn werk rijd ik ook wel met aanhangers, maar dit voelt anders, mijn kapitaaltje met straks het grootse bezit, mijn gezin in de auto. Op het forum komen nog wat los geschoten en gecrashte combinaties voorbij. Maar ik houd mezelf voor dat ik er alles aan gedaan heb om veilig te kunnen vertrekken.
We rijden voor het eerst de snelweg op.. tot mijn opluchting merk ik dat Onze Golf Variant de caravan moeiteloos mee neemt. met 80 km per uur besluit ik eerst maar even te ervaren hoe de combinatie voelt. Ik heb nog nooit zo vaak in mijn spiegels gekeken. De caravan ligt mooi stabiel achter de auto, wel merk ik met inhalend verkeer dat de combinatie reageert, maar ook weer snel hersteld. Ik zet de cruisecontrol op 85 km per uur en rij mooi met de meute mee. We voelen wel een deining, wellicht omdat de auto aan zijn max zit? Maar slingeren doet de combinatie in tegenstelling tot onze voorganger niet. Ik grap tegen mijn vrouw, die leest waarschijnlijk het caravanforum niet. Maar word meteen met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik beter mijn kop er bij kan houden na dat een inhalende auto besluit ons te snijden. Remmen!! mijn eerste gedachte.. gelukkig weet ik met rustig gas loslaten, bij remmen en sturen erger te voorkomen. Je kan zelf er alles aan doen om veilig te rijden... maar als een ander.. Na een verder goede reis op de camping aangekomen ervaar ik hoe belangrijk de caravanspiegels zijn op de smalle campingpaden. We rijden ons veldje op, koppel de boel af en mover de caravan zo op zijn plek, even waterpas zetten, pootjes uitdraaien, de stoelen uitklappen en de senseo aan. Ik zeg tegen mijn vrouw, het cirkeltje is rond. Bijzonder wat onze campingburen van camping Osebos teweeg hebben gebracht.
Het was natuurlijk schitterend weer en we hebben daardoor ook volop genoten. Maar wat een toffe ervaring zo'n sleurhut. Het opbouwen en afbreken wat een eitje met wat we gewend waren met de vouwwagen. Heerlijk geslapen op een echt matras, een praktisch keukentje met alle gemakken voorzien en een toilet voor 's nachts. Wat is dat ideaal zeg met 2 kleine kinderen. Van zaterdag op zondag nog behoorlijk wat onweer gehad, ook dan voel je je veel veiliger dan in een tent. Wat dat betreft hebben we alle elementen bijna gehad met 4 dagen proefkamperen
Nu alweer bezig om een aantal zaken te verbeteren zoals zonneluifels voor de grote ramen, de aslast op papier verhogen en stroompunten aansluiten in de voortent. Verder de eerste zaken alweer uit de caravan gehaald omdat we ze niet gaan gebruiken. En nog praktischer beladen. Inmiddels is het al een heel verhaal geworden, maar het leek me leuk om na al mijn vragen hier, verslag te doen. Mijn dochtertje van 4 kon het korter samenvatten. Die zei al na 15 minuten op de camping: "Dit is het mooiste avontuur ooit, wat een mooie vakantie"
Groeten Jeroen!