Onze eerste buitenlandse reis, zomer 1970
Geplaatst: zo 16 aug 2015 23:20
Ja, echt waar..
We zouden naar het buitenland gaan kamperen.
Luxemburg, jeetje dat kon je vinden in de Atlas, onder Belgie helemaal.
Vianden moest het worden, camping " Op dem deich",,, bestaat geloof ik nog steeds.
Papa had de Renault 4 door de garage na laten kijken en de achtervering omhoog laten zetten, dat kon met die R4tjes.
De aanhangwagen was opnieuw in de verf gezet en alles was er klaar voor.
Paspoorten, vreemd geld waar je geen snars van snapte, andere taal,,,, nou nou,,, wat moest daarvan terecht komen.
We vertrokken vroeg en hebben vele stops later de camping bereikt.
Daar werd het "kamp" opgeslagen, ondertussen in de nieuwe Walker tent en mijn broer en ik in een bijzettentje.
Geweldig, vreemd brood, andere dingen in de winkels, onverstaanbaar allemaal.
Maar, dat was de uitdaging.
Nog mooier werd het toen papa besloot om een grote "dropping" in de nacht te organiseren.
Dat mocht toen nog gewoon, geen probleem.
Er waren heel wat inschrijvingen, veel nachtelijke wandelaars.
En mijn pa, die hield niet van half werk en heeft het perfect geregeld allemaal.
Alle equipes zouden met auto's, geblindoekt om de 10 minuten worden "gedropt".
Posten in het bos met een stempeltje, routebeschrijvingen met opdrachten, en elk equipe kreeg bij de start een ei en een ballon mee.
Bij de eerste wachtpost moest de ballon opgeblazen zijn, leverde punten op.
Het was een heel gezoek in de heuvels rond Vianden, en er waren vele schijnwerpers te zien, geweldig.
sommige equipes waren snel binnen, maar er waren ook koppels volkomen de weg kwijt.
Gelukkig werden die wel in de gaten gehouden, en de Renault liet zich in de nachtelijke bossen niet kennen en ging er volledig voor.
Uiteindelijk was iedereen op de camping terug en daar was de prijsuitreiking natuurlijk ook midden in de nacht.
De hilariteit die ontstond toen bleek dat de equipes ongelovenlijk voorzichtig met de opgeblazen ballon en het ei hadden gedaan, die nooit meer meetelden na de eerste wachtpost...
Dus iedereen voor niets uiterst voorzichtig voor niets geweest.... grapje van mijn pa dus.
Ook de erwtensoep was niet helemaal ok...
Dat zou door de campingbaas geregeld worden, alleen de beste man heeft totaal niet begrepen wat erwtensoep was.
Een waterig goedje met erwten, een zielig stukje worst..... nee, de dropping was prachtig maar de soep was water met een kleurtje.... en een sporadisch stukkie worst.
Dat was mijn papa, zo dee die dat altijd.
En ik heb nog vele verhalen.... totdat ik ze zelf ging beleven.
Greetz
Chris
We zouden naar het buitenland gaan kamperen.
Luxemburg, jeetje dat kon je vinden in de Atlas, onder Belgie helemaal.
Vianden moest het worden, camping " Op dem deich",,, bestaat geloof ik nog steeds.
Papa had de Renault 4 door de garage na laten kijken en de achtervering omhoog laten zetten, dat kon met die R4tjes.
De aanhangwagen was opnieuw in de verf gezet en alles was er klaar voor.
Paspoorten, vreemd geld waar je geen snars van snapte, andere taal,,,, nou nou,,, wat moest daarvan terecht komen.
We vertrokken vroeg en hebben vele stops later de camping bereikt.
Daar werd het "kamp" opgeslagen, ondertussen in de nieuwe Walker tent en mijn broer en ik in een bijzettentje.
Geweldig, vreemd brood, andere dingen in de winkels, onverstaanbaar allemaal.
Maar, dat was de uitdaging.
Nog mooier werd het toen papa besloot om een grote "dropping" in de nacht te organiseren.
Dat mocht toen nog gewoon, geen probleem.
Er waren heel wat inschrijvingen, veel nachtelijke wandelaars.
En mijn pa, die hield niet van half werk en heeft het perfect geregeld allemaal.
Alle equipes zouden met auto's, geblindoekt om de 10 minuten worden "gedropt".
Posten in het bos met een stempeltje, routebeschrijvingen met opdrachten, en elk equipe kreeg bij de start een ei en een ballon mee.
Bij de eerste wachtpost moest de ballon opgeblazen zijn, leverde punten op.
Het was een heel gezoek in de heuvels rond Vianden, en er waren vele schijnwerpers te zien, geweldig.
sommige equipes waren snel binnen, maar er waren ook koppels volkomen de weg kwijt.
Gelukkig werden die wel in de gaten gehouden, en de Renault liet zich in de nachtelijke bossen niet kennen en ging er volledig voor.
Uiteindelijk was iedereen op de camping terug en daar was de prijsuitreiking natuurlijk ook midden in de nacht.
De hilariteit die ontstond toen bleek dat de equipes ongelovenlijk voorzichtig met de opgeblazen ballon en het ei hadden gedaan, die nooit meer meetelden na de eerste wachtpost...
Dus iedereen voor niets uiterst voorzichtig voor niets geweest.... grapje van mijn pa dus.
Ook de erwtensoep was niet helemaal ok...
Dat zou door de campingbaas geregeld worden, alleen de beste man heeft totaal niet begrepen wat erwtensoep was.
Een waterig goedje met erwten, een zielig stukje worst..... nee, de dropping was prachtig maar de soep was water met een kleurtje.... en een sporadisch stukkie worst.
Dat was mijn papa, zo dee die dat altijd.
En ik heb nog vele verhalen.... totdat ik ze zelf ging beleven.
Greetz
Chris