caravan-forum.nl

Ouders met oudere kinderen herkennen het misschien wel. Als de kinderen klein zijn, maakt het niet uit waar je naar toe gaat. Camping met een zandbak en een schommel, als het kan een peuterbadje en je hebt een topvakantie. Als ze 16+ worden zoek je een camping met chill-plek, misschien met disco en je ziet ze alleen met het avondeten, want tijdens het ontbijt slapen ze nog. Het is pas lastig als je kinderen tussen de 11 en 15 jaar hebt. Te oud voor de kleintjes en te jong voor de groten. Ze horen nergens bij.

In die fase zitten wij nu. Niet met de kinderen, maar wijzelf

We zitten nu lekker onder onze luifel de afgelopen dagen door te nemen. Wij konden eindelijk eens in het voorseizoen op vakantie. Kinderen zoeken het thuis maar even lekker zelf uit. Met campingcard in de pocket, ook eens gebruik maken van het gereduceerde campingtarief. Met om ons heen heel veel mensen die niet meer hoeven te werken. We hebben 5 dagen op een camping tegen de Zwitserse grens gezeten. Het was een komen en gaan. Grootouders die op de heenreis zijn en bij hun kleinkinderen in Zwitserland op bezoek gaan, tot mensen die al vanaf april door Europa hebben getrokken en nog even alle was willen doen voordat ze naar huis terugkeren.
Spannende verhalen aangehoord van een ouder echtpaar die wel bijna 800 kilometer in 1 ruk vanuit Italië hebben gereden en de volgende ochtend leek het wel een wedstrijd wie het eerst weg was. Zelfs om de auto rennen om de caravan weer aan te koppelen
Elke ochtend een badjassenparade, we hebben ze in alle kleurtjes voorbij zien komen. We hebben daar een heerlijke rustige tijd gehad. Maar we vielen uit de toon.
Nu zitten we op een camping in de Eifel en gaan morgen weer naar huis. Hier een ander publiek. Veel kinderen, waarvan de volumeknop waarschijnlijk niet meer werkt en alleen nog maar op hard kan. Allemaal jonge en iets minder jonge gezinnen. Ook hier vallen we uit de toon.

We vinden het niet erg en passen ons makkelijk aan. Hopelijk kunnen we nog lang genieten van het caravannen en helemaal als we niet meer hoeven te werken. Tot die tijd blijven we in de tussenfase

Heel herkenbaar!

Sent from my SM-N9005 using Tapatalk-Pro.

Ja wij kennen dat gevoel, en beide groeperingen klagen over die andere en zijn blij dat ze daar niet (meer) bijhoren.
En in dit seizoen hoor je alles over het missen van de kleinkinderen, met een glas in de hand en een glimlach om de lippen luisteren we netjes. Tja wij hebben (nog) geen kleinkinderen mevr....oh maar je zult zien dat het geweldig is (kleinkinderen dus) maar weetje? het is verschrikkelijk om ze te missen op vakantie, je zou er bijna voor thuisblijven, krijg je dan als antwoord.......
Ik weet op zo'n moment wel zeker dat ik blij ben dat ik nu nog geen kleinkinderen heb, ik houd dat wijselijk voor me maar het is wel duidelijk: ik ben nog geen echte pensionado, maar een echte disco ganger ben ik ook niet meer.
Ik ben nog steeds jong en hip ,maar die "day afters" duren wel veel langer...

RE.gif
Zo herkenbaar

Willem_uit_Goes schreef:Heel herkenbaar!

Sent from my SM-N9005 using Tapatalk-Pro.

Dat heet nou "generatiekloof" geloof ik.

RE.gif

Nou, jij bent van 1966 zo te zien, ik van 1963. Dus als daar een generatie tussen zit, was je er vroeg bij.... :-)

RE.gif
Ik erger me ook aan gedragingen van de "moderne" jeugd, hetgeen ik afgelopen week weer pijnlijk heb mogen ervaren.
Op mijn bedrijfsscooter een aanrijding gehad met een fietser die zijn aandacht meer had bij zijn smartphone dan bij het verkeer.
Het gevolg, een zwaar gekneusde rechterarm en schouder en een lichte hersenschudding.
Maar hij kwam er nog slechter af, fiets doormidden gereden.
Hopelijk leert hij er wat van.

Of het aan mijn leeftijd ligt of de wijze van opvoeding maar ik erger me mateloos aan fietsers met koptelefoons op, loerend op hun smartphone en automobilisten die je al van een kilometer hoort aankomen omdat ze de stereo zo hard hebben dat je jezelf niet meer kan horen denken..
De tijden veranderen o.k. maar het wordt er m.i. allemaal niet beter op..
De "ik heb overal sch..t aan" mentaliteit is eerder regel dan uitzondering vandaag de dag.

Het leuke aan het verschil tussen de doelgroepen (om het zo maar te noemen) is dat ook een camping compleet van sfeer verandert. Ik herinner me onze allereerste "eigen" caravanvakantie, met onze toen nog peuter-kids, in 1997. Vroeg vertrokken, want het zou zwarte zaterdag zijn, bestemming was de bekende doorreiscamping Montigny-le-roi, waar we twee dagen wilden blijven.
Wisten wij veel.
Via Sedan langs de Maas binnendoor naar Montigny, en onderweg 3 Fransen en 2 Belgen tegengekomen, dus we waren daar al vroeg op de middag. Bijna lege camping, dus een mooi plekje uitgezocht, met uitzicht over de vallei. Zelfs de voortent opgezet. Wisten wij veel.

Daarna nog even van de camping af. Toen we terugkwamen stond werkelijk de hele camping nokvol. We konden niet mee met de auto bij de caravan komen, en zowel pal voor de dissel als op een meter van de voortent stonden nog caravans. Hartstikke gezellige boel, en twee leuke dagen gehad, met overdag een nagenoeg lege camping, en 's-morgens en 's-avonds vertier van de doorreizers.

We waren al laat in de zomervakantie, en toen we na drie weken op de terugweg waren was overal schoolvakantie nagenoeg voorbij.
Wij weer via Montigny-le-Roi, en hetzelfde plekje was nog vrij.

Staan we net, komt er een stel ouwe zeurpieten naar ons toe, van die types met zo'n onberispelijke witte korte broek, wit shirt, en witte sokken in witte sportschoenen. Ik generaliseer niet hoor, maar ze waren oud, het waren zeurtjes, en ze zagen er zo uit. Kan ik ook niets aan doen. Stonden zeker 50 meter verderop, maar ja, we stonden in hun uitzicht.
Met de herinnering van de heenreis in het geheugen, caravans op 60 cm., lagen we in een deuk. Die zouden nog wat meemaken als de camping vol liep. Nou, die liep dus niet meer vol. Wisten wij veel.
Het was ineens een oubollige seniorencamping.
De zeurtjes waren overigens nog wel op doorreis, want ze waren de volgende ochtend zo'n drie kwartier bezig om de caravan aangekoppeld te krijgen.

Moraal van dit verhaal: ook een camping verandert behoorlijk van karakter, en kent een "tussenfase" tussen de seizoenen.

Ter geruststelling: daarna nog vaak senioren als buren gehad, van verschillende nationaliteiten, en maar zelden gezeur. En wordt er toch gezeurd, dan laten we ze lekker zeuren.

In 2012 trouwens nog eens terug geweest op Montigny-le-Roi. Was nog maar weinig veranderd. Zelfde kraantje, zelfde meisjes. Andere gieter.

Tussenfase? Dat noemen wij de overgang.

RE.gif

Krijg spontaan een opvlieger

.

@ Willem. Wat een geweldige foto's

Daphne schreef:Wij zitten nu lekker onder onze luifel de afgelopen dagen door te nemen

Nu zitten we achter de caravan in de zon, uit de wind, met uitzicht over weiland. Even het geluid van kinderen uitgezet.

We zitten nog steeds in de tussenfase, want er moet nog gewerkt worden, er zijn nog geen kleinkinderen schrik.gif Maar dit weekend doornemende weten we dat we oud zijn geworden. Campings met veel kleine kinderen zijn niet aan ons besteed. Wij komen hier vast nog eens terug, maar niet tijdens een schoolvakantie.

Die tussenfase hebben wij nog steeds, ook al zijn we de pensioengerechtigde leeftijd al ruim gepasseerd.
We gaan nog steeds verplichtingen aan, gewoon omdat we leuke dingen willen blijven doen.
Dus, zo lang op de camping blijven als we zouden willen is er niet bij, maar we kunnen wel altijd buiten de schoolvakanties en ook wij genieten het meest op een rustige camping zonder schreeuwende kinderen.

Whow Daphne, zo herkenbaar ;-)) Ik hoor mijn ega weer zeggen: kun je die kinderen niet uitzetten, dan is het hier perfect ;-))
Dus nu zijn "we" oud??
We hebben nog geen twee identieke jassen, fietsen, etc, dus ik denk dat het nogal losloopt

Tja... t'kan nog anders.

Ik heb een nakomertje, die houd je wel jong hoor.
Dan ga je nog steeds naar de campings met de "jeugd".
Gelukkig geen zandbak meer....

(wat een slaperig ochtendhoofd he... Doorreiscamping in Zuid-Duitsland)

Greetz
Chris

ik vind kinderen juist leuk op een camping, hou niet zo van die stilte.
laat ze maar lekker voetballen en zo.
leven in de brouwerij.

Tja, Tussen fasses zijn er wel meer ook ik merk dat wij daar tussen horen. We zijn een jong stel ik 31 en zei 26 zonder kids, misschien ooit maar nog niet in de planning. Wij hebben voorheen vaker hotel vakanties gedaan maar ik vind het kamperen veel leuker. Maar ik heb wel altijd het gevoel dat we de enige zijn in onze leeftijds groep, zonder kids op de camping. Wel zijn we mooi weer kampeerders dus deze zomer ook lekker richting spanje, en als ik weet dat het een week goed weer wordt in nederland koppel ik de caravan aan en gaan we er even tussen uit. We zijn zojuist terug van een lang weekend Prinsenmeer helaas viel het weer tegen op de vrijdag na.

Zolang er nog vrijwilligerswerk gedaan wordt zit je eigenlijk nog in de tussenfase, want dat werk bepaalt je agenda.
Dus had ik nu ook achter de camper, eventueel met oordoppen in, van het zonnetje moeten genieten.
Dus ik doe alle mogelijke moeite om manlief wat minder hooi op zijn vork te laten nemen; zonder succes

De bijdrage van Jan van Vijven herken ik, oma werd ik toen ik ruim 68 was, dus heel herkenbaar. Je doet eigenlijk niet echt mee als je daar niet over mee kan praten, of je moet een hond of kat hebben. Ook heel goed voor het imago

Maar inmiddels weet ik dat de tegeltjeswijsheid over kinderen deels waar is:
Kinderen krijgen is een wonder, kinderen hebben geeft gedonder ............... geldt ook voor kleinkinderen

Ik wil dus van de tussenfase af en gewoon oud zijn, zonder duo-jack, fiets, stoel schoenen en alles waardoor ik de tweeling zus van mijn man zou kunnen zijn

Dat van die volume knop vind ik herkenbaar!
We hebben onze kinderen vroeger, een 25-28 jaar geleden al geleerd dat hard praten op een camping
betekend dat iedereen mee moet luisteren.
En dat was echt niet dat alleen fluisteren nog kon.
Gewoon op normaal volume praten, zoals je ook in huis praat, lijkt me.
Die volumeknop staat me wel eens gewoon te hard op een camping.
Maar ja, wij zitten ook in een tussenfase.

Willem_uit_Goes schreef:In 2012 trouwens nog eens terug geweest op Montigny-le-Roi. Was nog maar weinig veranderd. Zelfde kraantje, zelfde meisjes. Andere gieter

De leukste / mooiste foto's van het jaar

@Willem uit Goes: wat een prachtige foto's!

Dank u, dank u :-)

Sent from my SM-N9005 using Tapatalk-Pro.